بسته آموزشی نشانه م

مـ غیر آخر منم
دوست م آخر منم
ما هر دو یک صداییم
هیچ می‌دونید کجاییم؟
به جز آخر همه جا
جای منه بچه‌ها
دستم رو خط همیشه
ببین کشیده میشه
لب های من بسته است
انگاری که خسته است
هیچ نقطه ای ندارم
روی سرم بذارم
نه در بالا نه پایین
نگاه بکن خوب ببین
دوستم م آخره
جاش همیشه آخره
دستش رو خط دراز نیست
کارش همیشه هست بیست
حالا من و شناختی؟
کدوم نشونه هستم؟
م هستم و م هستم
م هستم و م هستم

م مامانی
م زیر درخت نشسته بود و بافتنی می‌بافت. کلاغی از راه رسید. روی شاخه‌ی درخت نشست و پرسید: “توی این هوای گرم، چرا بافتنی می‌بافی”؟
م لبخند زد و گفت: “بالآخره که هوا سر می‌شود!”
کلاغ گفت:” وا… چه حرفها! و پرید و رفت”.
م باز هم بافت و بافت. سیبی از شاخه‌ی درخت کنده شد، افتاد روی دامن م و پرسید: “توی این هوای گرم،کی لباس بافتنی می پوشد؟”
م لبخند زد و گفت: “بالآخره یکی پیدا می‌شود که بپوشد!”
سیب لپ‌های تپلش را باد کرد و گفت: “چه چیزها! و قل خورد و رفت”.
م باز هم بافت و بافت. باد از راه رسید. توی گوش م پیچید و گفت :” به به … چه قدر قشنگ می‌بافی ! خسته نباشی!برای کی می‌بافی؟”
م لپ‌هایش قرمز شد. سرش را پایین انداخت و گفت:” برای م کوچولو، آخه من دارم مامان می‌شوم!”
ژاکت کوچکی را که بافته بود توی دست‌های باد گذاشت. باد هوهو هاها خندید و گفت:” مبارکه… مبارک!”